هدف از اعزام این نیروها، بهبود روابط دیپلماتیک با کشورهای دیگر عنوان شده بود. در گفت‌وگویی کوتاه، دورنمای روابط ایران با کشورهای دیگر در دولت جدید را با حمید رضا آصفی سخنگوی اسبق وزارت خارجه بررسی کرده‌ایم:
- اخباری مبنی بر اعزام سفرای ویژه از سوی رئیس‌جمهور منتخب به کشورهای دیگر شنیده می‌شود، به‌نظر شما این اخبار می‌تواند واقعیت داشته باشد یا در دولت‌های سابق این روند عرف بوده است؟
تردید دارم رئیس‌جمهور منتخب چنین کاری بکند اما در دولت‌های سابق چنین عرفی وجود داشت. در برخی از کشورها رئیس‌جمهور منتخب به‌عنوان رئیس‌جمهور جدید، این کار را می‌کند؛ خیلی خارج از عرف نیست. ولی اینکه دکتر روحانی این کار را بخواهد انجام دهد یا خیر به تصمیم شخصی وی برمی‌گردد و بعید می‌دانم که ایشان چنین کاری را در این مقطع انجام دهد.
- اصولا جابه‌جایی سفرا پس از روی کارآمدن دولت جدید، به چه صورتی انجام می‌شود، آیا سفرای کشورمان در دیگر کشورها، به تبع تغییر دولت، تغییر می‌کنند؟
به‌صورت طبیعی هر سه سال یک‌بار تعداد زیادی از سفرا تغییر می‌کنند. ما الان بیشتر از 100 سفیر در کشورهای مختلف داریم و هر سه سال یک‌بار سفرا عوض می‌شوند. حالا برخی به استثنا 4سال می‌مانند. من به خوبی به این مسئله واقفم که تیم جدیدی که در وزارت خارجه کار می‌کند متشکل از نیروهای کار کشته وزارت خارجه هستند و در تعیین مسیر دیپلماسی اشتباه نمی‌کنند. این تیم از نیروهای پخته و کار کشته و بدون غرض و مرض هستند و حتما تصمیماتشان براساس عقلانیت است و شک نداشته باشید از اقدامات نسنجیده پرهیز می‌کنند.
- فارغ از صحت و سقم اعزام زودهنگام سفیر به برخی کشورها، برداشت شما از آینده سیاست خارجی ایران و روابط دولت آینده با کشورهای جهان با توجه به روحیه اعتدال گرای آقای روحانی چیست؟
من خوشبین هستم اما این خوشبینی ملزوماتی دارد؛ یعنی در ابتدا باید یک انسجام قوی در داخل کشور وجود داشته باشد، ارتباط هماهنگی بین 3قوه وجود داشته باشد. حماسه سیاسی که انجام گرفت پشتوانه نظام را در خارج و در چشم جهانیان قوی‌تر کرد. مشارکت 72درصدی مشارکت قابل‌قبول و بالایی است؛ ما این پشتوانه را داریم و در ابتدا باید انسجام داخلی بین نهادهای حکومتی انجام گیرد این یکی از آن ملزومات است.
یک مقدار هم باید مولفه‌های اقتدار کشور را شناخت. آقای روحانی از آنجایی که پست‌های مهم و کلیدی در نظام داشته این کار را به خوبی می‌تواند انجام دهد. مولفه‌های اقتدار که شناخته شد با پشتوانه و انسجام داخلی می‌توانیم شاهد باشیم در یک ظرف زمانی که البته اعتقاد دارم حتما تدریجی و نه دفعی خواهد بود، ما موضع بالاتری در عرصه سیاست خارجی پیدا می‌کنیم، چراکه در سیاست خارجی هر چیز ایجابی هم حتی اگر به‌صورت دفعی به‌وجود بیاید خیلی سریع به‌صورت سلبی دفع می‌شود و ازبین می‌رود و بنابراین باید سنگ بنا و زیربنا را درست کرد. لذا به آینده خوشبینم.
- در رابطه با بحث مذاکرات هسته‌ای چطور؟
به‌نظر می‌رسد اروپائیان هم خیلی عجله ندارند. آنها منتظر هستند تیم جدید مستقر شود. باید صبر کرد تا تیم جدید مستقر شود. البته رویکرد نظام هم مشخص است و الان زود است که پیش داوری کنیم و به قضاوت بنشینیم که موضوع هسته‌ای چه خواهد شد. اما انتظار منطقی ما در ایران این است که غربی‌ها با شناخت کامل از حقوق ایران از موقعیت خوبی که برایشان به‌وجود آمده است استفاده کنند، چراکه تیمی که اهل اعتدال و تعامل مثبت و نه منفی است تشکیل شده است.
تعامل منفی یعنی اینکه شما وا بدهید و آنها امتیاز بگیرند. تعامل مثبت یعنی اینکه طرف مقابل یک امتیاز دهد و شما تفاهم کنید. حالا غربی‌ها از اینکه گروهی اهل تعامل مثبت بوده و گفتمانش گفتمان اعتدال است باید استفاده کند. البته مشخص است که خط قرمزهای نظام سرجایش است و مشخص است سیاست‌های کلان نظام سرجایش است اما غربی‌ها باید از تیم جدید و از شرایط کنونی استفاده کنند تا فضای بی‌اعتمادی گذشته را تغییر دهند. نخستین قدم را آنها باید بردارند و حق غنی‌سازی ایران را به رسمیت بشناسند.
